Sunday, June 26

4.45 petang 24 JUNE 11


At last, around 8 hours from 9a.m until 4.45p.m.
Akhirnya ayah keluar gak. Alhamdullilah. Puas menuggu, sampai tertidur aku.
Siblings aku yang lain pun sama,
Bila pintu dewan bedah terbuka je, keluar orang lain.
Ibu dah risau dah, ayah tak keluar keluar lagi. Tapi akhirnya penantian kami berhasil.
Ayah selamat. Terima kasih tuhan.
Bila ayah keluar je,
ayah keluar dengan enam orang doktor bedah pakar jantung, satu team pakar jantung. And kat badan ayah sarat dengan wayar, mesin jantung, oksigen semua. Ayah tak sedar lagi.
Doktor pernah cakap yang ayah special case, jantung ayah dah teruk. Empat slauran darah dia tersumbat,
rosak semua. Tanpa saluran tu, ayah tak dapat oksigen sampai kat otak. Ayah bergantung nyawa kat mesin alat jantung je. Tapi tuhan masih panjangkan umur ayah. Ya Allah, tak terhingga rasa syukur aku pada kau. Kau perkenankan doa aku, solat hajat aku, bacaan yasin aku semua. Terima kasih Ya Allah, kau mendengar doa aku.
Then, ayah ditempatkan di ICU.
Tapi ibu ada cakap,
Time ibu tengok ayah,
Bila ibu sentuh tangan ayah,
Panggil ayah,
Mata ayah macam bergerak gerak,
Tiba tiba ada air mata jatuh kat tubir mata ayah
sedih bila dgr ibu ceta.
Ibu cakap lagi, kalau orang yang lepas operation. Dia tak sedar, tapi telinga dia mendengar.
Mungkin ayah rasa terharu sgt yang dia masih hidup. Ya Allah, terima kasih.
Bila giliran aku dgn sis tgk ayah, mulut ayah mcm bergerak gerak. Ayah macam nak ckp sesuatu tapi dia tak boleh. Ayah tak mampu mungkin.
Macam macam alat kat badan ayah,
wajah ayah nampak tenang sangat. Ayah teruskan kuat untuk kita semua, Kakak sayang ayah:)


No comments:

Post a Comment